Welke eigenschappen van hydroxyethylcellulose (HEC) maken het tot een voorkeursadditief in het pigmentdispersieproces?

Pigmentdispersie is een complexe technologie bij de verfproductie, die een fijne vermaling van pigmentdeeltjes en een uniforme dispersie in de verfbasis vereist. Vanwege de sterke interactie tussen pigmentdeeltjes, zoals van der Waals-kracht en elektrostatische aantrekking, kunnen pigmentdeeltjes echter gemakkelijk tot blokken agglomereren, wat resulteert in een ongelijkmatige kleur van de verf, verminderde glans en zelfs de algehele prestaties van de coating aantast. . Daarom is het effectief overwinnen van de agglomeratie van pigmentdeeltjes en het bereiken van hun stabiele dispersie een technisch probleem geworden dat de verfindustrie dringend moet oplossen.

Het is in deze context dat hydroxyethylcellulose (HEC) onderscheidt zich door zijn uitstekende verdikkings-, suspensie- en dispersie-eigenschappen en wordt een ideaal additief in het pigmentdispersieproces. HEC is een niet-ionische oplosbare cellulose-ether, bereid door een veretheringsreactie van alkalische cellulose en ethyleenoxide (of chloorethanol). De moleculaire structuur bevat een groot aantal hydroxyethylgroepen, die HEC unieke fysische en chemische eigenschappen geven, waardoor het een buitengewoon vermogen tot pigmentdispersie vertoont.

Allereerst heeft HEC goede verdikkingseigenschappen. Wanneer HEC in water wordt opgelost, vormen de hydroxylgroepen op de polymeerketens waterstofbruggen met watermoleculen, waardoor de polymeerketens zich volledig kunnen uitrekken en met elkaar kunnen verstrengelen om een ​​driedimensionale netwerkstructuur te vormen. Deze structuur verhoogt niet alleen de viscositeit van de vloeistof, maar verhoogt ook de consistentie van de coating, waardoor het moeilijker wordt voor pigmentdeeltjes om zich in de coating te nestelen, waardoor een stabiele suspensie van het pigment wordt bereikt.

Ten tweede is de dispergeerbaarheid van HEC ook uitstekend. Tijdens het pigmentdispersieproces kan HEC een sterke interactie aangaan met het oppervlak van pigmentdeeltjes via verschillende mechanismen zoals adsorptie, brugvorming, krullen en netvorming. Deze interactie voorkomt niet alleen effectief de agglomeratie en sedimentatie van pigmentdeeltjes, maar maakt het ook mogelijk dat de pigmentdeeltjes gelijkmatig in de coating worden gedispergeerd om een ​​stabiel pigmentdispersiesysteem te vormen. Bovendien kan HEC ook synergiseren met andere ingrediënten in de coating, zoals oppervlakteactieve stoffen en pigmentdispergeermiddelen, om het dispersie-effect en de stabiliteit van het pigment verder te verbeteren.

Naast de pigmentdispersie draagt ​​HEC ook in veel opzichten bij aan de verbetering van de coatingprestaties. De filmvormende eigenschappen van HEC helpen bijvoorbeeld bij het vormen van een dicht en glad coatingoppervlak, waardoor de hechting, weersbestendigheid en corrosieweerstand van de coating worden verbeterd. Tegelijkertijd zorgen de waterretentie-eigenschappen van HEC ervoor dat de coating tijdens de constructie vochtig blijft, wat bevorderlijk is voor de uniforme verspreiding en penetratie van de coating, waardoor de constructieprestaties en filmvormende kwaliteit van de coating verder worden verbeterd.

Het is vermeldenswaard dat hydroxyethylcellulose (HEC), als derivaat van natuurlijke polymeermaterialen, een goede biologische afbreekbaarheid en milieuvriendelijkheid heeft. Het wijdverbreide gebruik van HEC als additief in de coatingindustrie helpt niet alleen de algehele prestaties van de coating te verbeteren, maar voldoet ook aan de huidige sociale eisen voor milieubescherming en duurzame ontwikkeling.